Parafię wzmiankowano po raz pierwszy w 1018 r. pod nazwą Dobra. Malowniczy kościół parafialny nosi tytuł Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i jest jednym z najstarszych budynków w regionie Karlovac i jednym z jego symboli. Jest on wymieniony na liście kościołów parafialnych w statucie Kaptol z 1334 roku i został poświęcony 20 lipca 1823 roku przez Maksimilijana Vrhovaca. Kościół znajduje się pod opieką Ministerstwa Kultury Republiki Chorwacji jako zabytek kultury kategorii zero.

Sanktuarium kościelne zbudowano w XV wieku gotycki styl ze sklepieniem krzyżowym, a później barokowy nawa został zbudowany w 1781 roku. Hrabia Ladislav Pejacevic dał zainstalować kamienne płyty na podłodze kościoła. W sierpniu 1182 r. położono kamień węgielny pod dzisiejszą wieżę o wysokości około 25 m, a w listopadzie tego samego roku zadzwonił dzwonek na nowym pierścieniu wieży.

Okna za ołtarzem głównym i ołtarze boczne nawy głównej są ozdobione witrażami, które zostały obdarowane przez parafian z Ameryki (1914 i 1916) i Amalia pl. Sladovic (1914). Ołtarz główny Najświętszej Maryi Panny z 1914 roku z tabernakulum ozdobiony jest postaciami czterech ewangelistów oraz figurą Matki Boskiej z dzieckiem z XVI wieku i Staszkami Świętej Anny oraz świętym Joakimem z XVIII wieku. Obok nawy są jeszcze dwa ołtarze: ołtarz z ołtarzem proroka Eliasza, dzieło A. Haffnera z 1909 r i ołtarz z ołtarzem Antoniego Wielkiego dzieło Krombacha z 1911 r. Na ołtarzu Antoniego Wielkiego znajdują się posągi świętych Lucjusza i Apolonii, natomiast na ołtarzu Proroka Eliasza znajdują się posągi św. Floriana i Walentego. W pobliżu ołtarza Antoniego Wielkiego znajduje się barokowa drewniana ambona z 1792 roku. W pobliżu ołtarza Eliasza Proroka znajduje się drewniana rzeźba Bezgrzesznej Maryi Panny, patrona parafii z napisem która szuka jej ochrony Chorwatów który był darem od parafian z Ameryki, od 1916 roku.

Golghota jest namalowana na 14 obrazach Stacji Drogi Krzyżowej olej na płótnie z końca XIX wieku.
Organy zostały zbudowane przez słynnego mistrza z Mariboru nazwany Jozef Brandl na początku XX wieku.
Ispred crkve nalazilo se groblje, pa se još uvijek naziva „caemeterium”, prema latinskoj riječi za groblje.